Potrzebuję żeby
mnie rozpoznawano
mówiono mi Cześć
i Dzień dobry
bardziej niż luster
potrzeba mi innych
żeby wiedzieć
że ja to ja
z: Adília Lopes, Dobra. Assírio & Alvim, Lisboa, 2014.
Przełożył
Gabriel Borowski
czyta Beata Jewiarz
Preciso que
me reconheçam
que me digam Olá
e Bom dia
mais que de espelhos
preciso dos outros
para saber
que eu sou eu
© Adília Lopes e Assírio & Alvim / Grupo Porto Editora
czyta José Carlos Costa Dias
Adília Lopes (wł. Maria José da Silva Viana Fidalgo de Oliveira), ur. w 1960 r. w Lizbonie, portugalska poetka. Ukończyła filologię portugalską i francuską na Uniwersytecie Lizbońskim. Swój pierwszy tomik poezji Um Jogo Bastante Perigoso (Dość niebezpieczna gra) wydała w 1985 roku. Współpracowała z wieloma portugalskimi i zagranicznymi dziennikami oraz periodykami, publikując w nich wiersze i artykuły.
© Ângela Correia
Adília Lopes (actually Maria José da Silva Viana Fidalgo de Oliveira), was born in 1960 in Lisbon, and is a Portuguese poet. She graduated in Portuguese and French Philology from the University of Lisbon. She published her first volume of poetry, Um Jogo Bastante Perigoso (A Rather Dangerous Game), in 1985. She has collaborated with many Portuguese and foreign newspapers and periodicals, where she has published poems and articles.
© Ângela Correia
Gabriel Borowski, tłumacz literatur portugalskojęzycznych na język polski oraz literatury polskiej na język portugalski, stypendysta programu Connecting Emerging Literary Artists 2019-2023, adiunkt w Zakładzie Filologii Portugalskiej i Przekładoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Gabriel Borowski, a translator of Portuguese-language literature into Polish and Polish literature into Portuguese, participant of the Connecting Emerging Literary Artists 2019-2023 program, assistant professor at the Department of Portuguese and Translation Studies at the Jagiellonian University.