Samotny wóz nie zatrąbi gdy sam aleją sunie
gdy kwiat w wazonie samotny kolorem nie komponuje
I w windzie samotne dziecko piętra swego nie rozpozna samo
Gwiazdy stronią od siebie na odległość nieba
Jak od swych kociąt mama wytrzyma w oddali?
Skoro księżyc ze słońcem rozstać się nie mogą
Dziewczynka z pudełkiem zapałek w dłoni
niech zatrzyma dla siebie tych ostatnich parę,
Bo gdy wreszcie aleją sznur samochodów ruszy
Kolorami weselić się będzie wazon kwiatów pełen,
Windy wypełnią dzieci z piosenką na ustach
Ogrody pełne kotów, białych, czarnych będą
Dziewczynko, potrząśnij pudełkiem zapałek wesoło
i krzyknij z całych sił: „Oto dźwięki życia”
Bo wtedy tylko pieśń wybrzmi swoim pięknem,
gdy śpiewana razem.
Przełożył
Agnieszka Ayben Kaim
czyta Paweł Iwanicki
Koca bir caddede tek araba klakson çalamaz
Koca bir vazoda tek dal çiçek paylaşamaz rengini
Koca asansörde tek çocuk ineceği katı bilmiyor
Yıldızlar yan yana gelmeye korkuyor gökte
Kedi nasıl uzak dursun yavrularından
Ay nasıl mesafe koysun güneşe
Kibritçi kızın elinde kibrit kutusu, yakmasın
Son kibrit çöpleri kalsın elinde
Caddeleri yeniden arabalar doldurduğunda
Vazoları çiçek demetleri neşeyle
Asansörleri şarkı söyleyen çocuklar
Bahçeleri siyah beyaz kediler
O zaman sevinçle sallasın kibritçi kız kutuyu
Bağırsın “İşte bu hayatın çıngırağı”
Birlikte söyledikçe güzelleşiyor şarkı
czyta Selçuk Kayhan
ALİ URAL, ur. w 1959 r., w Ladik w Turcji. Studiował arabistykę i teologię. Jako poeta zadebiutował w czasopiśmie Navera (1982). Po studiach pracował jako redaktor, założył wydawnictwo Şûle Yayınları. Od roku 1989 wydał 24 numery miesięcznika Merdiven Sanat. Założył dwumiesięcznik Kitaphaber poświęcony książkom i kulturze, gdzie publikował wiersze, nowele i artykuły oraz objął stanowisko redaktora ds. wydawniczych. W latach 2005 - 2007 powadził czasopismo MerdivenŞiir poświęcone poezji i poetyce. W latach 2006-2012 był przewodniczącym stambulskiego oddziału Związku Pisarzy Tureckich. Od lutego 2012 roku wydaje czasopismo o profilu artystyczno-literackim Karabatak, którego jest redaktorem naczelnym
Alİ Ural, born in 1959 in Ladik, Turkey. He studied Arabic Studies and Theology. He made his debut as a poet in the magazine Navera (1982). After graduation, he worked as an editor, founding the publishing house Şûle Yayınları. Since 1989, he has published 24 issues of the monthly Merdiven Sanat. He founded the bimonthly Kitaphaber, devoted to books and culture, where he has published poems, short stories and articles, and holds the position of publishing editor. In the years 2005 – 2007, he ran the MerdivenŞiir magazine devoted to poetry and poetics. From 2006 to 2012 he was the chairman of the Istanbul branch of the Turkish Writers' Union. Since February 2012, he has published the artistic and literary magazine Karabatak, at which he is director.
Agnieszka Aysen Kaim, turkolożka, opowiadaczka, tłumaczka języka tureckiego, adiunkt w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk. Zajmuje się literaturą ustną, teatrem tradycyjnym na Bliskim Wschodzie, kinematografią turecką, wpływami tureckimi na Bałkanach, Polakami kategorii go between w Imperium Osmańskim. Członkini Zarządu Europejskiej Federacji Opowiadaczy i Stowarzyszenia „Grupa Studnia O.”. Autorka monografii Meddah – turecki tradycyjny teatr jednego aktora. Spotkanie tradycji kultury ustnej z kulturą widowiskową (2020); Ludzie dwóch kultur – wybrane przypadki transgresji kulturowej Polaków w Imperium Osmańskim w XVII, XVIII i XIX wieku (2020) oraz autorskiej opowieści dla dzieci i młodzieży „Bahar znaczy Wiosna” (2015).
Agnieszka Aysen Kaim, an expert in Turkish Studies, storyteller, a translator of Turkish, an assistant professor at the Polish Academy of Sciences’ Institute of Slavic Studies . She deals with oral literature, the performing arts of the Middle East, Turkish cinematography, Turkish influence in the Balkans, the so-called “go between” Poles in the Ottoman Empire. A member of the Board of the European Federation of Storytellers and the Association "Grupa Studnia O.". The author of the monograph Meddah – turecki tradycyjny teatr jednego aktora. Spotkanie tradycji kultury ustnej z kulturą widowiskową (2020), Ludzie dwóch kultur – wybrane przypadki transgresji kulturowej Polaków w Imperium Osmańskim w XVII, XVIII i XIX wieku (2020), and the author of the story for children and the young Bahar znaczy Wiosna (2015).