Katastrofa morska
Marco Munaro

Wczoraj pustynia, jutro morze. 

Tutaj 

stłoczonemu wśród innych stłoczonych 

przestwór jest marzeniem po drugiej stronie muru 

 

i w końcu powietrze, 

w końcu niebo 

w ogłuszającym milczeniu Boga 

które trzeba przemierzyć 

 

Słońce biczuje wiatr, 

wiatr biczuje światło 

Godziny rzucone psom na pożarcie. 

Kolejny wieczór umiera. 

 

Kochać to słowo niepojęte. 

Ktoś wiosłuje 

ktoś spalony solą pije sól. 

Gromady dusz nad przepaścią 

 

Bez słów patrzymy na potworność 

stłoczeni na zimnie 

rozpaliliśmy ogień 

pośród języków morskiej katastrofy 

 

                 

Przełożył
Jarosław Mikołajewski

 

czyta Paweł Iwanicki 

Naufragio
Marco Munaro

Ieri il deserto, domani il mare.

Qui

stretto con altri stretti

l’aperto è un sogno oltre il muro

 

e finalmente aria,

finalmente cielo

nell’ assordante silenzio di Dio

da attraversare

 

Il sole sferza il vento,

il vento sferza la luce

Ore in pasto ai cani.

Un’altra sera muore.

 

Amare è una parola incomprensibile.

Qualcuno rema

un altro beve arso dal sale il sale.

Torme di anime sull’abisso

 

Guardiamo muti l’orrore

schiacciati nel freddo

abbiamo acceso un fuoco

tra le lingue del naufragio.


 

czyta Paolo Gesumunno

Marco Munaro, ur. w 1960 r., w Castelmassa we Włoszech, mieszka w Rovigo gdzie pracuje jako nauczyciel. W 1984 roku ukończył studia na Uniwersytecie Bolońskim na Wydziale Literatury Współczesnej. W 2003 roku założył Stowarzyszenie na rzecz poezji „Il Ponte del Sale”. Opublikował tomiki poezji: L’urlo (1990), Cinque sassi (1993), Il Rosario del Lido (1995), Il portico sonoro (1998), Vaso blu con narcisi (2001), Ionio e altri mari (2003), Nel corpo vivo dell’aria (2009), Due, disegni di Giosetta Fioroni (2012), Berenice (2014), Ruggine e oro (2020). Jego wiersze są tłumaczone na hiszpański, angielski, fiński i polski.

Marco Munaro, born in 1960 in Castelmassa, Italy, he lives in Rovigo where he works as a teacher. In 1984, he graduated from the Faculty of Contemporary Literature at the University of Bologna. In 2003 he founded the Society for Poetry "Il Ponte del Sale". He has published the following books of poetry: L'urlo (1990), Cinque sassi (1993), Il Rosario del Lido (1995), Il portico sonoro (1998), Vaso blu con narcisi (2001), Ionio e altri mari (2003), Nel corpo vivo dell'aria (2009), Due, disegni di Giosetta Fioroni (2012), Berenice (2014), Ruggine e oro (2020). His poems have been translated into Spanish, English, Finnish and Polish.

Jarosław Mikołajewski, italianista, poeta i pisarz. W latach 2006-2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie. Laureat wielu nagród literackich i artystycznych. Przetłumaczył m.in. utwory Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego i wielu innych oraz klasyki dziecięcej – Pinokia Carla Collodiego. Otrzymał wiele włoskich odznaczeń i nagród, m.in.: Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio Flaiano.

Jarosław Mikołajewski, Italian scholar, poet and writer. From 2006 to 2012 he was the director of the Polish Institute in Rome. He has won many literary and artistic awards. His translations included the works of Dante, Petrarch, Michelangelo, Leopardi, Montale and many others, as well as children’s classics such as Pinocchio by Carlo Collodi. He has received many Italian awards and prizes including Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio Flaiano.